Menu

Here’s one poemat that rings so true in today’s society. Wspaniały i skłaniający do refleksji.

Źródła tego wiersza mają różnych twórców. Niektórzy mówią, że to od 14 Dalajlamy, George Carlin, Jeff Dickson, student, który był świadkiem masakry, i anonimowy. Istnieją również źródła, które zdecydowanie potwierdzają, że twórcą jest dr Bob Moorehead. Jeśli znasz prawdziwego twórcę, proszę popraw mnie.

Czytaj powoli i wchłaniaj każdy kawałek.

Paradoksem naszych czasów w historii jest to, że
Mamy wyższe budynki, ale krótsze temperamenty

Szersze autostrady, ale węższe punkty widzenia
Wydajemy więcej, ale mamy mniej
Kupujemy więcej, ale cieszymy się tym mniej

Mamy większe domy, ale mniejsze rodziny
Więcej udogodnień, ale mniej czasu
Mamy więcej dyplomów, ale mniej rozsądku
Więcej wiedzy, ale mniej osądu

Mamy więcej ekspertów, ale więcej problemów
Więcej lekarstw, ale mniej zdrowia

Pijemy za dużo, palimy za dużo, wydajemy zbyt lekkomyślnie,
Śmiejemy się za mało, jeździmy za szybko, złościmy się za szybko,
Siedzimy za późno, wstawać zbyt zmęczeni,
Czytać zbyt rzadko, oglądać telewizję zbyt często,
I modlić się zbyt rzadko

Pomnożyliśmy nasze dobra, ale obniżyliśmy nasze wartości
Mówimy zbyt dużo, kochamy zbyt rzadko i nienawidzimy zbyt często
Uczyliśmy się jak zarabiać na życie, ale nie jak żyć
Dodaliśmy lata do życia, a nie życie do lat

Byliśmy aż na Księżycu i z powrotem,
Ale mamy problem z przejściem przez ulicę, by poznać nowego sąsiada

Podbiliśmy przestrzeń kosmiczną, ale nie wewnętrzną
Zrobiliśmy większe rzeczy, ale nie lepsze

Oczyściliśmy powietrze, ale zanieczyściliśmy duszę
Rozszczepiliśmy atom, ale nie nasze uprzedzenia

Piszemy więcej, ale uczymy się mniej
Planujemy więcej, ale osiągamy mniej
Nauczyliśmy się spieszyć, ale nie czekać

Mamy wyższe dochody, ale niższą moralność
Mamy więcej jedzenia, ale mniej ustępstw

Budujemy więcej komputerów, aby pomieścić więcej informacji,
Aby wyprodukować więcej kopii niż kiedykolwiek,

Staliśmy się długowieczni w ilości, ale krótkowzroczni w jakości
To czasy szybkich posiłków i powolnego trawienia
Wysokich mężczyzn i krótkich charakterów
Szybkich zysków i płytkich związków

To czasy światowego pokoju,
Ale krajowych wojen

Więcej wypoczynku, ale mniej zabawyWięcej rodzajów jedzenia, ale mniej odżywiania

To czasy dwóch dochodów, ale więcej rozwodów
Wspanialsze domy, ale rozbite domy

To czasy szybkich wyjazdów,
Disposable diapers, cartridge living,
Throw-away morality, one-night stands, overweight bodies,

To czas, kiedy w oknie wystawowym jest wiele
a w magazynie nic

Czas, kiedy technologia przyniosła ci ten list,
I czas, kiedy możesz wybrać, czy chcesz coś zmienić,
czy po prostu skasować…

Czy to nie dziwne, że zaszliśmy tak daleko, a mimo to nie potrafimy pomóc bezdomnym i głodującym? Czy to nie dziwne, że osiągnęliśmy wielki sukces, a nie potrafimy nawet pomóc w ochronie naszej planety? I czy to nie dziwne, że wiedząc o tych wszystkich rzeczach, nadal nic nie robimy?

.