Greenwich Village: A Walking Tour

Greenwich Village to jedna z najpiękniejszych dzielnic Nowego Jorku. Nie wspominając już o najbardziej historycznej: W śnieżną noc 1917 roku, banda artystów, poetów i aktorów zajęła szczyt Washington Arch, aby ogłosić „Wolną i Niepodległą Republikę Greenwich Village!”

Ta próba „secesji”, oczywiście, mówi o tym, że „The Village” od dawna była światem samym w sobie… z własnymi obyczajami i manierami. Bogaci, biedni i cyganeria dzielili malownicze, kręte uliczki Greenwich Village, napełniając okolicę dynamiczną energią.

Uwaga: Historycznie, dzielnica Greenwich Village obejmowała to, co teraz jest często oddzielnie określane jako „West Village”… więc zrobiliśmy to samo tutaj!

Historia Greenwich Village

W latach sześćdziesiątych XVI wieku brytyjscy osadnicy dołączyli do holenderskich farmerów w pasterskiej wiosce położonej 1,5 mili na północ od miasta; nazwali ją „Grin’wich”, czyli Zielona Wioska. Kiedy epidemie żółtej febry i cholery na początku XIX wieku wysłały mieszkańców miasta uciekających „na wieś”, populacja wioski gwałtownie wzrosła.

Do lat 70. XIX wieku ta bukoliczna enklawa dla bogatych nowojorczyków zapełniła się biednymi irlandzkimi i włoskimi imigrantami szukającymi pracy w magazynach, fabrykach i warsztatach.

Na początku XX wieku do dzielnicy wprowadziła się cyganeria złożona z artystów i aktywistów opowiadających się za radykalnymi ideami, takimi jak prawo wyborcze kobiet, anarchia i wolna miłość.

Podczas prohibicji, dzielnica „anything goes” tętniła życiem w speakeasies, tawernach i klubach jazzowych. Liberalny klimat i tanie czynsze sprawiły, że Village stała się schronieniem dla artystów, Beatników, Hipisów i społeczności gejowskiej.

Mimo gentryfikacji Greenwich Village (jest to jedno z najdroższych miejsc do życia na Manhattanie), ta eklektyczna energia pozostała!

Piesza wycieczka po Greenwich Village

Próbujesz dowiedzieć się, gdzie dokładnie pójść w Greenwich Village?

Mamy pomoc! Wystarczy podążać za naszą podręczną trasą spacerową, poniżej, aby znaleźć najlepsze zabytki „the Village.”

1. Zacznij od Washington Square Park. Park ten, będący sercem Village, służy jako miejsce spotkań sąsiadów, studentów, artystów, psów (z ich posłusznymi pieskami), poważnych szachistów i ulicznych performerów.

Początkowo makabryczne miejsce spotkań (w rzeczywistości był to teren podwieszany i Pole Pottera), plac stał się eleganckim parkiem w 1827 roku. Okazały Łuk Waszyngtona został wzniesiony w 1892 roku, zastępując wcześniejszy łuk z gipsu i drewna, który upamiętniał setną rocznicę inauguracji Jerzego Waszyngtona (która miała miejsce w Nowym Jorku!). Zainspirowany paryskim Łukiem Triumfalnym, Stanford White zaprojektował 77-stopowy marmurowy łuk; na północnej stronie znajdują się posągi „Waszyngton na wojnie” i „Waszyngton w pokoju”. „

Otoczeniem placu jest stale rozrastający się kampus Uniwersytetu Nowojorskiego (szukaj fioletowo-białych znaków i banerów), jednego z największych prywatnych uniwersytetów w kraju.

Inne godne uwagi budynki w tym miejscu to ozdobny romański kościół Judson Memorial Church (przy Washington Square South) i „The Row”, seria grecko-rewolucyjnych kamienic z 1830 roku wzdłuż Washington Square North. Słynnymi mieszkańcami The Row byli Alexander Hamilton, Edith Wharton, Edward Hopper i John Dos Passos (napisał Manhattan Transfer pod numerem 3). Powieść Henry’ego Jamesa Plac Waszyngtona rozgrywa się w tym rzędzie.

2. Piąta Aleja zaczyna się na północ od Łuku Waszyngtona. Idź w górę alei pół przecznicy, a po prawej (lub wschodniej) znajdziesz prywatną aleję zwaną Washington Mews. Małe domy po północnej stronie były niegdyś stajniami dla The Row, podczas gdy te po południowej stronie zostały zbudowane znacznie później (lata 30.), na dawnych działkach podwórkowych.

Idąc dalej w górę Piątej Alei, przejdziesz przez 8th Street, niegdyś „Główną Ulicę Bohemii” – wypełnioną kawiarniami, galeriami, klubami i sklepami z głowami. To tutaj powstało oryginalne Whitney Museum, a przez dwie dekady fani przybywali do 8th St. Playhouse (niestety, już zamkniętego), aby wziąć udział w kultowym klasyku „The Rocky Horror Picture Show”.”

Jednym z ocalałych z czasów świetności ulicy jest Electric Lady Studios (#52), studio nagrań zbudowane przez Jimiego Hendrixa, w którym nagrywali Rolling Stonesi, Stevie Wonder i The Clash.

Ten odcinek Piątej Alei był kiedyś wyłożony eleganckimi rezydencjami, wystawnymi hotelami i kościołami. Chociaż kościoły przetrwały (Church of the Ascension i First Presbyterian), większość innych budowli została zastąpiona apartamentowcami na początku XX wieku.

3. Przy 7 E. 10th St. znajduje się Lockwood De Forest House. De Forest przywiózł z Indii w nienaruszonym stanie ozdobnie rzeźbione wnęki z drewna tekowego i elementy wykończeniowe. Blok W. 10th St. pomiędzy Fifth i Sixth Avenues jest jednym z najpiękniejszych w wiosce, wyłożony eleganckimi kamienicami w różnych stylach, w tym angielskimi domami Terrace Row z żeliwnymi wspólnymi balkonami po południowej stronie ulicy. W latach 50. XIX wieku przy 14 W. 10th St mieszkał krótko Mark Twain.

4. Kontynuuj na zachód do Sixth Avenue. Na skrzyżowaniu Sixth Ave. i W. 10th St, zobaczysz charakterystyczną Bibliotekę Jefferson Market, krzykliwy wiktoriański gotycki budynek z 172-stopową wieżą zegarową.

Zbudowana w 1875 roku jako budynek sądu przez architektów Fredericka Clarka Withersa i Calverta Vaux (znanego z Central Parku), czytelnie na pierwszym i drugim piętrze były salami sądowymi, w których sądzono słynne sprawy – w tym Harry’ego K.Thaw’s murder of Stanford White, and of strikers from the Triangle Shirtwaist Factory (two years before the fire that took many of their lives).

Behind the courtthouse was an infamous women’s prison where Mae West was imprained on charges of obscenity. Z tego miejsca więźniarki często wykrzykiwały profanacje w kierunku przechodniów. Więzienie zostało zrównane z ziemią; działka jest teraz pięknym ogrodem społecznym.

Za Biblioteką (na W. 10th St. między Sixth i Greenwich Aves.) znajduje się Patchin Place, prywatny zaułek z 10 ceglanymi domami w rzędzie, zbudowanymi w 1848 roku. Mieszkało tam wielu pisarzy i artystów, w tym Theodore Dreiser, e.e cummings i Marlon Brando.

Przejdź jedną przecznicę na południe Greenwich Ave. do Christopher St. i skieruj się na zachód (w prawo) w plątaninę ulic West Village. Kiedy na Manhattanie wprowadzono siatkę ulic, mieszkańcy walczyli o utrzymanie swojego znajomego labiryntu ulic (wiele z nich podążało za oryginalnymi liniami własności), co wyjaśnia zamieszanie panujące w tym miejscu!

W połowie drogi wzdłuż przecznicy, po lewej stronie napotkasz Gay St. Ta mała, kręta uliczka była kiedyś aleją stajni. Kiedyś była domem dla afroamerykańskiej służby, później stała się miejscem spotkań muzyków jazzowych.

Dalej do rogu Christopher St. i Waverly Place, gdzie znajdziesz trójkątny Northern Dispensary. Zbudowana w 1831 roku, zapewniała opiekę zdrowotną niezamożnym mieszkańcom wioski (wśród nich Edgar Allen Poe).

5. Dalej na zachód znajduje się trójkątny Christopher Park, historyczne centrum nowojorskiej społeczności gejowskiej.

Było to miejsce zamieszek w Stonewall, przełomowego wydarzenia, które zapoczątkowało Ruch Praw Gejów. Stonewall Inn przy 53 Christopher nie jest oryginalnym barem – choć znajduje się w tym samym miejscu. Naturalnej wielkości rzeźba z brązu George’a Segala (pomalowana na biało) przedstawiająca dwie pary tej samej płci nosi tytuł „Gay Liberation”

6. Podążaj Grove Street (południowa granica parku) przez Seventh Ave. i kontynuuj dwie przecznice na zachód. Jeśli jesteś fanem amerykańskich sitcomów, rozpoznasz południowo-wschodni róg Grove i Bedford – miejsce fikcyjnego domu „Przyjaciół”.

Między 10 i 12 Grove St. znajduje się Grove Court (1853), osobliwa prywatna enklawa zbudowana jako domy dla robotników. Obok znajdują się cztery dobrze zachowane domy federalne z 1834 roku (numery od 10 do 4).

Przejdź na południe ulicą Bedford do #77; niegdyś wolnostojący dom rolniczy, jest najstarszym domem w wiosce (1799). 75½ Bedford to najwęższy budynek w mieście, mierzący mniej niż 10 stóp szerokości. Edna St. Vincent Millay i Cary Grant krótko tam mieszkali (nie razem!).

7. Kontynuuj wzdłuż Bedford, przecinając Seventh Ave. (ponownie), i skręć w lewo (na północ) w Leroy St., która kończy się na Bleecker Street. Ten obszar był sercem włoskiej społeczności imigrantów i nadal znajdują się tam wspaniałe restauracje i sklepy, takie jak John’s Pizzeria, Faiccio’s Butcher, Murray’s Cheese i Rocco’s Pasticceria (fani cannoli, weźcie pod uwagę!).

Zrób prawo na Bleecker i kontynuuj do Sixth Ave, mijając Our Lady of Pompeii, duchowe centrum dla okolicznych Włochów.

8. Po lewej stronie Sixth Avenue znajduje się Minetta Street, która podąża za zakrętem strumienia, który wciąż płynie pod nią. („Manetta”, oryginalna nazwa rdzennych Amerykanów, oznaczała „Diabelską Wodę!”).

Cztery przecznice Bleecker między Sixth Ave. a West Broadway były głównym miejscem spotkań Beatników, odrodzenia muzyki folkowej w latach 60. i ruchu off-Broadway. Na ulicy znajdowały się kluby jazzowe, kawiarnie i teatry. Do dziś jest to centrum życia nocnego!

Spacerując Bleecker, zwróć uwagę na stare wieżowce artystów nad budynkami #172-176, oraz na szyld przy #159 z napisem „The Market NYC”; był to kiedyś Circle in the Square, ważny teatr off-Broadway’owy.

Po drugiej stronie ulicy zobaczysz „Mills House No. 1,” nad wejściem do #160. Był to hotel i noclegownia dla biednych mężczyzn z klasy robotniczej, pobierający 20 centów za noc. Jak na ironię i przykład tego, jak zmieniło się Greenwich Village, obecnie mieszczą się tam luksusowe spółdzielnie! W budynku mieścił się również słynny klub jazzowy, The Village Gate.

Inne godne uwagi miejsca muzyczne w pobliżu to Kenny’s Castaways (prezentował wielu znanych muzyków, w tym Bruce’a Springsteena), The Red Lion i the Bitter End (najstarszy klub rockandrollowy w NYC).

Powróć na MacDougal Street i skręć w prawo (na północ). Kolejne legendarne centrum życia nocnego, ten blok jest pełen restauracji, stoisk z jedzeniem, klubów i tawern (nawet kilka oldschoolowych barów w piwnicach!). Godne uwagi lokale to Minetta Tavern, Café Wha? (w której występowali Bob Dylan, Jimi Hendrix, Peter, Paul & Mary i Bill Cosby) oraz Café Reggio (najstarsza kawiarnia w Village i miejsce spotkań Beatlesów, w tym Jacka Kerouaca).

Przy MacDougal 133 znajduje się historyczna Provincetown Playhouse, przerobiona stajnia, w której Eugene O’Neill wystawił wiele ze swoich największych sztuk. Na rogu West 4th Street wrócisz do Washington Square Park.

Jeśli zdecydujesz się wsiąść do metra na przystanku West 4th Street, poszukaj boiska do koszykówki na rogu West 3rd i Sixth Avenue. (zwykle jest tam tłum wokół ogrodzenia z łańcucha). Jest to słynne boisko znane jako „the Cage”, gdzie gracze z całego miasta przyjeżdżają grać w „Streetball”.”

.