Oszacowano, że na całym świecie prawie miliard ludzi doświadcza obecnie chronicznego głodu. Większość z tych ludzi żyje w Afryce Subsaharyjskiej i Azji Południowo-Wschodniej, gdzie problemy zdrowotne i społeczne wynikające z chronicznego głodu są potęgowane przez ubóstwo i inne problemy zdrowotne. Przy populacji światowej wynoszącej ponad siedem miliardów ludzi i przewidywanej populacji 9 miliardów ludzi do 2050 r. oczekuje się, że głód na świecie i chroniczne niedożywienie/niedożywienie wzrosną w krajach rozwijających się. Na podstawie tych szacunków popyt na żywność na całym świecie wzrośnie o 40%-70% do 2050 w zależności od wzrostu dochodów w krajach rozwijających się najbardziej dotkniętych ubóstwem i przewlekłych problemów zdrowotnych.
Na szczycie G8 2009 w L’Aquila, Włochy, prezydent Stanów Zjednoczonych Barack Obama ogłosił $ 10.15 mld zobowiązanie w ciągu 3 lat do inicjatywy, która będzie koncentrować się na zmniejszeniu głodu i ubóstwa w krajach rozwijających się w Afryce Subsaharyjskiej i Azji Południowo-Wschodniej. Stany Zjednoczone oraz inne kraje G8 i G-20 przeznaczyły na ten cel łącznie ponad 20 mld USD. Intencją międzynarodowego zobowiązania było zajęcie się kwestią braku bezpieczeństwa żywnościowego i ubóstwa w bardziej kompleksowy sposób; międzynarodowe wysiłki obejmują wspieranie planów zmian prowadzonych przez poszczególne kraje, badanie podstawowych przyczyn braku bezpieczeństwa żywnościowego i ubóstwa, zwiększenie koordynacji z instytucjami wielostronnymi i ich wykorzystania, a także podejście do kwestii w celu zwiększenia trwałości i odpowiedzialności
Departament Stanu Stanów Zjednoczonych, agencja koordynująca inicjatywę administracji Obamy w sprawie głodu na świecie i bezpieczeństwa żywnościowego, wydała 28 września 2009 r. dokument konsultacyjny w sprawie inicjatywy na rzecz globalnego głodu i bezpieczeństwa żywnościowego. W maju 2010 roku zmieniono nazwę inicjatywy na „Feed the Future” i wydano nowy zestaw dokumentów strategicznych oraz krajowych i regionalnych przewodników wdrożeniowych.
Przewodnik Feed the Future opiera się na pięciu zasadach zrównoważonego bezpieczeństwa żywnościowego, które zostały po raz pierwszy wprowadzone na szczycie G8 w 2009 roku, a następnie zatwierdzone na Światowym Szczycie Bezpieczeństwa Żywnościowego w Rzymie we Włoszech. Przy tworzeniu przewodnika rząd USA uzyskał wkład poprzez konsultacje z innymi krajami, międzynarodowymi fundacjami i instytucjami, prywatnymi firmami i rolnikami zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym. Przewodnik strategiczny Feed the Future zawiera trzy nadrzędne tematy: płeć/rozwój płci, środowisko/ekologia ludzka oraz zmiany klimatyczne. Dwa główne cele inicjatywy Feed the Future to: przyspieszenie wzrostu sektora rolniczego oraz poprawa stanu wyżywienia ludności w krajach objętych inicjatywą FtF i krajach stowarzyszonych. Inicjatywa koncentruje się w szczególności na wykorzystaniu technologii dostosowanych do warunków lokalnych w celu zwiększenia wydajności rolnictwa oraz poprawy sytuacji na lokalnych, krajowych i międzynarodowych rynkach produkowanych towarów.
Zgodnie z przewodnikiem strategicznym Feed the Future, wkład i efekty Inicjatywy różnią się dla każdego zaangażowanego kraju ze względu na politykę FtF polegającą na tworzeniu planów wdrażania dostosowanych do potrzeb danego kraju. Koordynacją Inicjatywy zajmują się rządy krajów goszczących, Globalna Inicjatywa Zdrowotna rządu Stanów Zjednoczonych oraz inni partnerzy rozwojowi w celu stworzenia strategii żywieniowej dla każdego kraju. Postępy w realizacji planu żywieniowego każdego kraju są mierzone na podstawie zebranych danych statystycznych; spadek liczby zahamowanych i zmarnowanych dzieci, jak również częstość występowania niedowagi u kobiet są wskaźnikami poprawy stanu odżywienia.
.