Diuretyki są leki, które zwiększają objętość moczu produkowanego przez zwiększenie wydalania wody przez nerki w odpowiedzi na zwiększenie eliminacji soli lub zmniejszenie reabsorpcji soli w kanalikach nerkowych. Tak więc, poprzez zmniejszenie ilości płynu krążącego w krwiobiegu, ciśnienie w tętnicach i obrzęk spowodowany zatrzymaniem płynów, są zmniejszone.

Furosemid, Hydrochlorotiazyd lub Spironolakton są przykładami leków moczopędnych, które są stosowane w leczeniu problemów, takich jak wysokie ciśnienie krwi, niewydolność serca i obrzęk kostek, stóp i nóg, spowodowane zmianami w funkcjonowaniu serca lub chorób wątroby lub nerek, na przykład.

Istnieją różne rodzaje diuretyków, które mogą być stosowane w leczeniu obrzęków, które obejmują diuretyki oszczędzające potas, tiazydowe, pętlowe, inhibitory anhydrazy węglowej lub diuretyki osmotyczne, chociaż te dwa ostatnie są stosowane rzadziej. Diuretyki powinny być stosowane wyłącznie za radą lekarza, ponieważ rodzaj diuretyku powinien być dostosowany do konkretnego celu leczenia.

Leki moczopędne rozwalniające

Niektóre z głównych stosowanych leków moczopędnych to:

Furosemid

Furosemid (Lasix, Neosemid) jest pętlowym lekiem moczopędnym i jest wskazany w leczeniu nadciśnienia tętniczego i obrzęków spowodowanych chorobami serca, wątroby lub nerek, obrzęków mózgu lub spowodowanych oparzeniami.

Ponadto, jest wskazany do leczenia gestozy, choroby nadciśnieniowej, która pojawia się w ostatnim trymestrze ciąży, a także w celu ułatwienia eliminacji moczu w przypadku zatrucia. Zalecane dawki muszą być wskazane przez lekarza, ponieważ zależą one od problemu, który ma być leczony.

Hydrochlorotiazyd

Hydrochlorotiazyd jest tiazydowym lekiem moczopędnym (Clorana), wskazanym do kontroli ciśnienia krwi oraz w leczeniu obrzęków spowodowanych problemami z funkcjonowaniem serca, marskością wątroby, leczeniem kortykoidami lub lekami hormonalnymi, lub niektórymi problemami z funkcjonowaniem nerek. Zalecane mogą być dawki od 25 do 200 mg na dobę, w zależności od leczonego stanu.

Spironolakton

Spironolakton (Aldactone, Diacqua) jest lekiem moczopędnym oszczędzającym potas i jest wskazany w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i obrzęków spowodowanych problemami z czynnością serca, chorobą wątroby lub nerek. Generalnie zaleca się stosowanie dawek od 50 do 200 mg na dobę, zgodnie z zaleceniami lekarza. Oto jak stosować ten lek.

Leki moczopędne rozwalniające

Amiloryd

Amiloryd jest również lekiem moczopędnym oszczędzającym potas i jest zwykle kojarzony z hydrochlorotiazydem w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, zmniejszaniu obrzęków kostek, stóp i nóg spowodowanych zatrzymaniem wody oraz w leczeniu wodobrzusza, które jest nagromadzeniem wody w jamie brzusznej spowodowanym marskością wątroby. Zwykle zaleca się przyjmowanie 1 tabletki 50 mg/5 mg na dobę.

Hydrochlorotiazyd i spironolakton

Jest to połączenie 2 różnych typów leków moczopędnych (aldazid), wskazanych w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi i obrzęków spowodowanych chorobami lub problemami z sercem, wątrobą lub nerkami. Jest również wskazany jako środek moczopędny w przypadkach retencji płynów. Ogólnie rzecz biorąc, dawki od pół tabletki do 2 tabletek 50 mg + 50 mg na dobę są wskazane, w zależności od problemu, który ma być leczony. Dowiedz się więcej o skutkach ubocznych tego leku.

Jak przyjmować leki moczopędne

Każdy lek o działaniu moczopędnym powinien być przyjmowany wyłącznie ze wskazań medycznych, ponieważ stosowany nieprawidłowo może powodować zaburzenia równowagi elektrolitowej, czyli zmiany w ilości ważnych składników mineralnych we krwi. Poza tym, inne problemy mogą również powstać, takie jak odwodnienie lub zaburzenia rytmu serca, na przykład.

Istnieją również naturalne diuretyki, takie jak zielona herbata, lub diuretyczne żywności, takich jak seler, ogórek lub cytryna, jak mają podobny efekt do leków, ale z mniejszym ryzykiem dla zdrowia. Zobacz bardziej kompletną listę niektórych naturalnych diuretyków.

Articles

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.