Self-control isn’t something we’re born with – its something we hone as we grow. Dzieci szczególnie zmagają się z kontrolą i opóźnioną gratyfikacją, ale istnieją sposoby, dzięki którym możemy je naprowadzić na właściwe zachowania w dzieciństwie. Mam 7 sposobów, aby nauczyć dziecko samokontroli, tak naprawdę!
Prawdopodobnie słyszałeś o eksperymencie marshmallow. W latach 60. badacz Walter Mischel przyprowadził do laboratorium kilkaset 4-letnich dzieci, posadził je przed stołem z marshmallow na talerzu (lub jakimś innym smakołykiem) i powiedział: „Mogę ci to dać teraz, albo jeśli poczekasz, wyjdę z pokoju i coś zrobię. Kiedy wrócę, jeśli jeszcze nie zjadłeś tego, dam ci następnego. Jeśli możesz poczekać, możesz zjeść dwa. Ale jeśli na mnie nie poczekasz, dostaniesz tylko jednego.”
Co zrobiłby twój czterolatek? Zjeść marshmallow? Czy poczekać?
Co ty byś zrobił?
Badacz stwierdził, że samokontrola w eksperymencie z marshmallow przewidywała, między innymi, późniejsze sukcesy tych dzieci w szkole średniej i karierze. Inne badania wykazały, że samokontrola pozwala przewidzieć sukces, stabilność rodziny, zdrowie fizyczne, a nawet szczęście. Brak samokontroli jest związany z używaniem alkoholu i nielegalnych substancji, bezrobociem, a nawet więzieniem.
Jaką samokontrolę wykazuje Pana(i) dziecko? Czy zgadza się Pan(i) z następującymi stwierdzeniami na temat swojego dziecka?
- Moje dziecko jest wytrwałe w działaniu.
- Moje dziecko myśli perspektywicznie.
- Moje dziecko jest uważne i potrafi się skoncentrować.
- Moje dziecko myśli, zanim zacznie mówić lub działać.
- Moje dziecko reaguje na rozsądek.
Jeśli odpowiedziałeś „tak” na te stwierdzenia, to prawdopodobnie Twoje dziecko ma już wysoką samokontrolę.
A co z tymi stwierdzeniami?
- Moje dziecko jest uparte.
- Moje dziecko nie jest w stanie opóźnić gratyfikacji.
- Moje dziecko ma tendencję do rozpadania się pod wpływem stresu.
- Moje dziecko przesadnie reaguje na drobne frustracje.
- Moje dziecko staje się niespokojne, kiedy środowisko jest nieprzewidywalne.
Jeśli odpowiedziałeś „tak” na te stwierdzenia, to prawdopodobnie Twoje dziecko ma niższy poziom samokontroli.
A teraz dobra wiadomość. Wiemy już, dzięki dekadom badań, że samokontrola jest plastyczna. Niektórzy ludzie mają wysoką samokontrolę od najmłodszych lat. Niektórzy ludzie stają się bardziej samokontrolujący w miarę dojrzewania. A co najważniejsze, większość ludzi, niezależnie od wyjściowego poziomu samokontroli, można nauczyć większej kontroli.
Oto 7 sposobów na nauczenie dziecka samokontroli:
Porozmawiaj o tym.
Przy stole przy kolacji opisz, czym jest samokontrola, i podziel się przykładami sytuacji, w których się nią wykazałeś. Porozmawiaj o tym, jak pomogło ci to być lepszą mamą lub tatą, pracownikiem lub szefem. Następnie poproś dzieci, aby opowiedziały o tym, jak tego dnia wykazały się samokontrolą. Rób to kilka razy w tygodniu. Gdy rozmowy o samokontroli staną się częścią codziennej rutyny, dzieci zobaczą, jak ją okazujesz i dowiedzą się, jak ją cenisz. Zobaczą ją w działaniu. I zaczną ją okazywać w swoim własnym życiu. Jest to najlepszy sposób uczenia samokontroli: identyfikowanie sukcesów i porażek w codziennym życiu i poprawianie się w znaczący sposób.
Decyduj o wycofaniu się z sytuacji.
Nazywamy to podejmowaniem zimnych, a nie gorących decyzji. Oznacza to, że decydujemy, że nie będziemy jeść deseru podczas śniadania lub obiadu, a nie wtedy, gdy kończymy główny posiłek i widzimy ciasto czekoladowe ze świeżym kremem i malinami. Pomóż dzieciom podejmować decyzje dotyczące życzliwości dla rodzeństwa, mediów społecznościowych, gier lub innych kwestii, gdy emocje są chłodne, a nie w ferworze walki.
Podczas rozmów przy kolacji możesz zdecydować się na coś, w czym dziecko chce wykazać się kontrolą. Podczas gdy emocje są chłodne, możesz pomóc dziecku zdecydować, co zrobić, jeśli sytuacja stanie się trudna. Następnie można porozmawiać o wskazówce nr 3 poniżej.
Daj delikatne przypomnienia.
Jeśli dziecko ma stracić kontrolę, delikatnie przypomnij mu, aby pomyślało o sposobie zachowania spokoju i dokonywania mądrych wyborów. Naukowcy odkryli, że regularne delikatne przypomnienia utrzymują nas na właściwej drodze i pozwalają podejmować mądrzejsze decyzje niż w przeciwnym razie.
Unikaj nagród.
Jeśli będziemy nagradzać samokontrolę, dzieci zaczną myśleć, że warto się kontrolować tylko wtedy, gdy mogą dostać coś dobrego. Chcemy, aby wiedziały, dlaczego to ma znaczenie i podejmowały własne decyzje. Gwiazdki i smakołyki oznaczają, że nasze dziecko nie kontroluje siebie, ale nas!
Bycie odpowiedzialnym za nasze życie jest naszą własną nagrodą. Pozwólcie więc, że przedstawię ten punkt naprawdę ostrożnie, ponieważ wiem, że dla niektórych osób jest on kontrowersyjny. Kiedy nagradzamy nasze dzieci za wykazywanie samokontroli, tak naprawdę sami je kontrolujemy! To nagrody sprawują kontrolę. Jeśli dzieci są naprawdę wewnętrznie zmotywowane, nie potrzebują naszej kontroli. Zrobią to same – a im bardziej autonomicznie to zrobią (to znaczy, im bardziej czują, że same wybierają), tym lepsze będą wyniki.
Poczekaj.
Gdy ty lub twoje dziecko naprawdę czegoś chcecie, porozmawiajcie o tym, czy dobrym pomysłem byłoby poczekać. Niezależnie od tego, czy chodzi o podkradanie smakołyków, sprawdzanie mediów społecznościowych, czy uderzenie rodzeństwa (!), zachęć dziecko, aby poczekało dziesięć minut i zobaczyło, czy nadal jest to coś, co czuje, że musi zrobić.
Graj w gry związane z samokontrolą.
Gry takie jak „zamrażanie”, „śpiące lwy”, gry perkusyjne/rytmiczne lub „czerwone światło, zielone światło” wymagają od dziecka podążania za instrukcjami lub wzorami, słuchania, bycia kontrolowanym i dokonywania zmian. Ten link bierze ciebie do Pinterest strony z niektóre wielkimi pomysłami dla bawić się te gry z twój dziećmi. Check them out and have some fun while you teach the value of self-control.
Be an example.
If you are lacking in self-control your child will learn from you and act accordingly. Kiedy zobaczą, że za dużo jesz, spędzasz za dużo czasu przed ekranem lub robisz cokolwiek innego, co jest kiepskim przykładem, pomyślą, że dla nich to też jest w porządku.
Jest to szczególnie ważne, kiedy reagujemy na duże emocje naszych dzieci. Jeśli reagujemy na nasze dzieci z dezaprobatą lub odrzuceniem, okazujemy mniej kontroli niż wtedy, gdy zwracamy się do nich ze współczuciem i życzliwością. Mówiąc: „Ej, przestań” lub reagując na trudne zachowanie słowami: „Jak tak dalej pójdzie, to będę cię ignorować”, okazujemy wobec nich ograniczoną samokontrolę. Co ważniejsze, nasze reakcje nie pomagają naszym dzieciom kontrolować swoich emocji w pozytywny sposób. Mówienie im, żeby przestały lub dały sobie z tym spokój, tylko zwiększa ich emocje. Mogą je odepchnąć i odsunąć, ale w głębi duszy są rozdarte.
Zamiast tego zbadaj emocje dziecka, zidentyfikuj ich przyczynę, nadaj im etykietę i pomóż im przez nie pracować. Opisuję ten proces szczegółowo na różne sposoby w każdej z moich książek. (Jest on tak ważny, że zawarłam go w każdej książce, jaką napisałam!)
Wyników życiowych naszego dziecka nie można znaleźć w jego reakcji na smacznego marshmallow. Robienie testu marshmallow z nimi może być zabawne. Ale czy zdecydują się go zjeść lub czekać na dwa nie jest naprawdę tak ważne.
Zamiast tego, ich wyniki życia można znaleźć w sposób uczymy je do podejmowania mądrych decyzji, nawet jeśli nie bardzo chcą. Gdy nauczymy ich postrzegać samokontrolę jako atut i dokonywać mądrych wyborów (bez wojowniczego podejścia do kontrolowania wszystkiego), rozwiną umiejętności rozpraszania się, postrzegania przeszkód jako możliwości i pozostania zdrowym, bogatym i mądrym.
Jeśli czujesz, że Twoje dziecko zbyt szybko się poddaje, albo nie ma umiejętności dokonywania dobrych wyborów lub odbijania się od trudnych czasów, 9 Ways to a Resilient Child da Ci strategie, które pomogą. Dostępne już teraz w cenie 29,99 USD.
Spread the word
Będę wdzięczny, jeśli pomożesz ludziom dowiedzieć się o tym, nie krępuj się udostępniać go poprzez różne opcje mediów społecznościowych poniżej.
.