Cykliczny transport elektronów wokół fotosystemu I generuje ATP bez akumulacji NADPH w chloroplastach. U roślin okrytozalążkowych transport elektronów składa się z zależnego od białka PGR5-PGRL1 szlaku oraz zależnego od chloroplastowego kompleksu dehydrogenazy NADH. Najprawdopodobniej szlak PGR5-PGRL1 odpowiada cyklicznej fosforylacji odkrytej przez Arnona i przyczynia się głównie do tworzenia ΔpH w fotosyntezie. Synteza ATP wykorzystuje to ΔpH powstałe w wyniku liniowego i cyklicznego transportu elektronów PSI. Ponadto, zakwaszenie ¶wiatła tylakoidu obniża wykorzystanie energii ¶wietlnej w fotosystemie II, a także transport elektronów przez kompleks cytochromu b6f. W przypadku braku PGR5, chloroplastowa NDH kompensuje do pewnego stopnia obniżone tworzenie ΔpH. Dodatkowo, przewodnictwo protonowe jest zwiększone, prawdopodobnie poprzez ATPazę, w mutantach pgr5. Mechanizm fotosyntezy prawdopodobnie tworzy złożoną sieć, aby utrzymać wysoką aktywność fotosyntezy w zmiennych warunkach świetlnych.