To było ponad osiemdziesiąt lat od Babe Ruth grał ostatni mecz jego kariery. Do dnia dzisiejszego, niesamowite wyczyny mocy na diament są uważane za Ruthian, a on nadal looms jako większy niż życie postać w historii gry. Jedno z największych nazwisk w historii baseballu i członek pierwszej w historii klasy Hall of Fame, Ruth był prawdziwym wielkim tej gry.
Ale, podczas gdy my możemy z sentymentem wspominać jego wyczyny z Jankesami i jego niefortunny handel z Red Sox, Ruth zakończył swoją karierę z powrotem w Bostonie z Braves. Po solidnym sezonie 1934 w wieku 39 lat, Ruth został zwolniony przez Jankesów 26 lutego 1935 roku, co pozwoliło mu przejść do Boston Braves, gdzie oprócz gry miał być konsultantem przy transakcjach zawodników i zostać wiceprezesem drużyny. Ruth, który również chciał być menedżerem, potencjalnie miałby szansę podjąć się tej roli z team.
Niestety dla Ruth, szybko dowiedział się, że jego pozycja była ceremonialna w najlepszym razie, i że właściciel Braves Emil Fuchs okłamał go, aby zachęcić go do zaakceptowania przyjścia do Bostonu. Chciał przejść na emeryturę, ale Fuchs namówił go na pozostanie z drużyną przez Memorial Day Weekend, mimo że Ruth zdał sobie sprawę, że jest skończony jako gracz, nawet w niepełnym wymiarze godzin.
While Ruth był cieniem swojego dawnego ja, wciąż miał jeden ostatni moment w lewo w nim. W tym dniu w 1935 roku, Ruth stał się ofiarą Piratów z Pittsburgha, trafiając trzy ostatnie home runy w swojej karierze. Trafił w pierwszym secie z Redem Lucasem, w trzecim i siódmym z Guyem Bushem, a jego ostatni home run stał się pierwszym home runem, który wyczyścił dach prawego pola na Forbes Field.
Alas, to nie był ostatni mecz, w którym zagrał. Ruth pojawił się w pięciu kolejnych grach, dostając dwa hity i wybijając się pięć razy w 13 występach na płycie. Podczas gdy Fuchs oczywiście chciał mieć Rutha jako atrakcję na Memorial Day, miał idealny moment, aby odejść.
Babe Ruth nie miał zbyt wielu wspaniałych momentów podczas swojego czasu z Braves, ale tego dnia w 1935 roku, zaserwował przypomnienie gracza, którym był.