Południe 2 września 1985 roku, huragan Elena wyszedł na brzeg w pobliżu Biloxi, MS. Ale to nie było nic z bezpośredniej ścieżki. Ścieżka Eleny miała wiele zakrętów, które wprawiły w zakłopotanie prognostyków i kierowników kryzysowych na całym północnym wybrzeżu Zatoki Perskiej.
Elena rozpoczęła się jako zaburzenie na głębokim tropikalnym Atlantyku, ale nieprzyjazne warunki uniemożliwiły jej zorganizowanie się, dopóki nie dotarła do Przejścia Podwietrznego między Hispanolą a Kubą. Gdy przemieszczała się w kierunku północno-zachodnim wzdłuż północnego wybrzeża Kuby, samolot NOAA monitorował jej powolną organizację. Kiedy Elena dotarła do Zatoki Meksykańskiej, zaczęła się wzmacniać, stając się huraganem w połowie dnia 29 rano. Następnego dnia prędkość Eleny znacznie spadła, podczas gdy jej maksymalne wiatry wzrosły. Huragan zaczął niespodziewanie uciekać na północny wschód, kierując się w stronę obszaru Big Bend na Florydzie. Gorączkowo przenoszono zegarki i ostrzeżenia na wschodnie wybrzeże Zatoki. Powoli, przez cały 31 dzień, Elena zbliżała się do Florydy.
Potem jej postępy zatrzymały się, gdy wykonała pętlę zgodnie z ruchem wskazówek zegara zaledwie 50 mil od Cedar Key, FL. Następnie wznowił kurs na zachód, północny zachód i przyspieszył w kierunku wybrzeża Missisipi. Pomimo osłabienia w stosunku do szczytowego poziomu sprzed dwunastu godzin, Elena dotarła do brzegu jako huragan kategorii trzeciej, przynosząc w Biloxi wiatr o prędkości 115 mph (177 km/godz.). Ze względu na to, że przed lądowaniem Elena poruszała się równolegle do wybrzeża, od Florydy po Luizjanę odnotowano wysokie fale sztormowe (do 9 stóp). Elena spowodowała 9 ofiar śmiertelnych i straty w wysokości 1,3 miliarda dolarów. Jednak Elena była jeszcze bardziej uciążliwa ze względu na swój zmienny przebieg. Przesuwające się strefy ostrzegawcze spowodowały największą ewakuację w czasie pokoju w historii Stanów Zjednoczonych.
Misje Wydziału Badań nad Huraganami dotyczące Eleny zmierzyły huragan w każdej fazie jego historii, a także szczegółowo opisały nieregularne ruchy jego oka. Prace badawcze, które powstały po zbadaniu danych napisanych przez naukowców HRD to:
Willoughby, H. E., 1990: Gradient Balance in Tropical Cyclones. J. Atmos. Sci., 47, 265-274.
Willoughby, H. E., 1990: Temporal Changes of the Primary Circulation in Tropical Cyclones (Zmiany czasowe cyrkulacji pierwotnej w cyklonach tropikalnych). J. Atmos. Sci., 47, 242-264.