Moje wideo z 12 dnia 14-dniowego postu wodnego.
Dwa tygodnie temu postanowiłam przeprowadzić kolejny z moich ulubionych eksperymentów 🙂 Byłam w północnych Włoszech z moim forum EO. Niedawno dowiedziałam się, że mój znajomy był na siedmiodniowym poście sokowym. Byłam pod wrażeniem, kiedy rozmawialiśmy piątego dnia i brzmiał bardzo energicznie.
Miałam ochotę na coś, co przetestuje moją siłę psychiczną i czułam się jak w idealnym otoczeniu: Podczas gdy moi koledzy z forum cieszyli się pięciodaniowymi obiadami i kolacjami, ja zdecydowałem się przejść na post wyłącznie wodny przez siedem dni. Oto co się stało.
Transkrypt wideo:
Hej wszyscy. Chciałbym poświęcić kilka minut, aby opowiedzieć wam o pewnym osobistym eksperymencie, który obecnie przeprowadzam. Ale zanim zaczniemy, szybkie zrzeczenie się odpowiedzialności!
Zrzeczenie się odpowiedzialności
To nie jest osobista porada, żadna porada medyczna, ani rada jakiegokolwiek rodzaju; to jest tylko pewne doświadczenie, którym się z wami dzielę.
Post
Wszystko w porządku, więc jeśli podążaliście za mną i niektórymi z moich poprzednich filmów, prawdopodobnie macie pomysł, że lubię eksperymenty. Więc co jakiś czas stawiam sobie wyzwania, przesuwam swoje granice i dowiaduję się gdzie one są, a gdzie staje się to zbyt bolesne. Niedawno rozmawiałem przez telefon z moim przyjacielem, który również jest przedsiębiorcą i wspomniał, że był w tym dniu, w tym momencie, w piątym dniu swojego siedmiodniowego postu. Pomyślałem więc, że to naprawdę interesujące.
Nigdy osobiście nie pościłem, nigdy tak naprawdę nie wierzyłem w post, ale potem znowu przeczytałem wiele pozytywnych rzeczy o przerywanym poście i pomyślałem, że może to jest interesujące wyzwanie umysłowe.
Więc około miesiąca temu zrobiłem siedmiodniowy post, w którym jadłbym tylko bardzo małe ilości jedzenia każdego dnia – zwykle był to 1 lub 2 soki owocowe dziennie. Próbowałem prowadzić bardzo normalne życie, poza tym, po prostu żadnego jedzenia. Około 10 dni temu, a właściwie 12 dni temu postanowiłem wznowić eksperyment i tym razem przejść na post tylko wodny. To wszystko zmieniło. Nie jadłem nic od 12 dni i czuję się świetnie, ale nie zawsze tak było. Chcę cię przeprowadzić przez moje dotychczasowe doświadczenia.
Post tylko wodny
Około 12 dni temu, byłem w drodze na odosobnienie we Włoszech z EO. Zaczęliśmy w środę rano bardzo wcześnie i postanowiłam powtórzyć eksperyment i pojechać bez jedzenia w ogóle. Niestety, pojechaliśmy do Włoch i wszyscy inni mieli pięciodaniowe obiady i kolacje, a ja tylko patrzyłam na jedzenie. Pierwszy dzień był łatwy. Pierwszy dzień postu był przynajmniej dla mnie osobiście super łatwy. Nie ma tak naprawdę, poza elementem psychologicznym, żadnego bólu. Drugi dzień był naprawdę trudny. Dostałem to, co można nazwać „keto grypą”.
Keto grypa
Keto grypa jest od diety ketogenicznej, kiedy pozbawiasz swoje ciało węglowodanów lub węglowodanów. Wpadłaś w stan podobny do grypy. Miałam bardzo mało energii, cały dzień bolała mnie głowa, bardzo ciężko było mi wykonywać jakiekolwiek ćwiczenia fizyczne; nawet samo chodzenie pod górkę sprawiało mi ból. Potrzebowałam dużo snu.
Dzień 3:
Ale Dzień Trzeci był wyjątkowo dobry. W Dniu Trzecim czułem się całkiem zdrowo, byłem szczupły, czysty, miałem dużo energii, potrzebowałem mniej snu niż wcześniej, co ma sens, moje ciało nie musiało już przetwarzać jedzenia. Myślę, że po południu trzeciego dnia w końcu osiągnęłam ketozę i moje ciało nauczyło się produkować energię bezpośrednio z tłuszczu lub jego zapasów. Wtedy też zacząłem tracić na wadze.
Dzień 12:
Dzisiaj jestem w 12 dniu eksperymentu. Myślę, że zamierzam przejść do dnia 14 – więc jeszcze dwa dni. Muszę powiedzieć, że ogólnie czuję się świetnie, ale nie czuję się tak energiczny jak w innych przypadkach. Czuję się bardzo szczupły, czuję się bardzo jasny, skupiony, ale kiedy idę na siłownię, nie mogę podnieść tej samej ilości ciężarów, jeśli wykonuję ćwiczenia.
Teraz dlaczego? Dlaczego to robię? Cóż, po pierwsze – naprawdę lubię wyzwanie, naprawdę lubię siłę psychiczną, która jest wymagana do przejścia przez 12 na 14 dni bez jedzenia, ale wtedy również, myślę, że ma to wiele zdrowych korzyści.
Dieta ketogeniczna
Po pierwsze straciłem tonę nadmiaru tłuszczu w moim ciele, nie tonę, ale około 10% mojej wagi ciała zniknęło i czuję się dużo czystszy, skupiony, chudy, co zwykle przychodzi z dietą ketogeniczną dla mnie również, co ma sens. Ponieważ nie jadłem nic innego, nie jadłem też żadnych węglowodanów i w ten sposób moje ciało musiało po prostu tworzyć energię z tłuszczu, co jest w zasadzie tym samym, co życie w ketozie lub bycie w ketozie.
Teraz, w weekend byłem na trzydniowym szkoleniu survivalowym i było tam sporo aktywności fizycznej. Czasami robiło mi się słabo lub czułem, że jestem bliżej moich granic energetycznych, niż w innym przypadku, ale w tym samym czasie był to świetny eksperyment. Wszyscy inni, którzy jedli regularnie aż do piątku przed naszym wyjazdem, mieli naprawdę dużego doła drugiego dnia, bo nie dali nam dużo jedzenia.
Stan umysłu poszczącego
Ciekawe jest też to, że ponieważ już dostosowałem się do stanu umysłu poszczącego, wszyscy inni tak bardzo szukali jedzenia przez cały czas. Myślę, że to było głównie psychologiczne, ale nadal można było w zasadzie zobaczyć ich ponaglających, żeby dostać w swoje ręce jedzenie, podczas gdy ja mogłem skupić się na – byłem o wiele bardziej zrelaksowany, byłem o wiele bardziej skupiony na zadaniu pod ręką i tak ogólnie było to wspaniałe doświadczenie.
Wszystko w porządku, to wszystko. Właśnie chciałem podzielić się tym naprawdę szybko, jak moje doświadczenie szło do tej pory. Jak powiedziałem, zamierzam zrobić to jeszcze dwa dni, a potem myślę, że po 14 dniach po prostu przestanę. Nie ma sensu przesuwać granic zbyt daleko. Nie mogę się też doczekać dobrego steku lub zdrowego jedzenia i prawdopodobnie zacznę od czegoś małego. Cóż, właściwie to jest coś, czym chciałem się podzielić.
Więc na początku to, co widziałem z tym czasem i z czasem przedtem, kiedy miałem mało jedzenia, to że na początku zwykle myślałem, „Kiedy w końcu będę mógł znowu jeść, pierwszą rzeczą, którą zjem będzie właśnie jak ciasto czekoladowe lub duży stek lub cokolwiek innego. Następnie, po powiedziałbym około trzech lub czterech dni, mój umysł automatycznie dostraja się lub koncentruje się bardziej na dużo zdrowszych rzeczy, takich jak sałatki, gotowane warzywa, może mały kawałek mięsa.
Więc to było naprawdę interesujące doświadczenie dla mnie. I z tym, mam nadzieję, może niektórzy z was są zainspirowani, może niektórzy z was mają jakieś pomysły lub komentarze.
Jeśli tak, proszę zostawić je poniżej. Z tym, porozmawiamy wkrótce.
Moje wnioski (w nieszczególnej kolejności):
- Możesz obejść się bez jedzenia przez bardzo długi czas. Bycie głodnym to przede wszystkim sygnał psychologiczny.
- Eksperyment zresetował mój stosunek do jedzenia. Wierzę, że idąc naprzód będę jadł mniejsze porcje i ogólnie zdrowiej. Im dłużej obywałem się bez jedzenia, tym bardziej pragnąłem zdrowej żywności, takiej jak warzywa, podczas gdy na początku czekolada lub słone rzeczy były na szczycie moich zachcianek.
- Bawne było testowanie moich mentalnych granic i pokonywanie tych momentów, w których kusiło mnie, aby zrobić wyjątek.
- Bez wody jest o wiele trudniejsze niż bez jedzenia.
Jakie są inne zabawne eksperymenty, aby przetestować swoje granice? (Już szukam mojego następnego wyzwania).
To nie jest żadna medyczna, osobista lub jakikolwiek inny rodzaj porady, tylko moje doświadczenie. Nie próbuj tego bez nadzoru medycznego.