Tau (τ) leptony (aka taony, cząstka taon) są jednymi z bardzo małych cząstek elementarnych. Oznacza to, że uważa się, że są one tak małe, że nie można ich już podzielić. O leptonach taonowych można myśleć jak o bardzo ciężkich elektronach, ponieważ oba są leptonami. Mają one bowiem około 3500 razy większą masę niż elektrony i około 17 razy większą masę niż miony. Ponieważ żyją tylko przez 2,9×10-13 sekundy, nie odgrywają znaczącej roli w normalnym świecie. Są jednak bardzo ważne w rozpadzie materii subatomowej.
Podobnie jak pozostałe dwa podstawowe leptony, taony mają neutrino nazwane ich imieniem (neutrino taonowe).
Tau mają ładunek -1 i można je zapisać jako τ-. Ponieważ antymateria ma ładunek przeciwny do ładunku zwykłej materii, antytauony mają ładunek +1 i można je zapisać jako τ+. Taony same w sobie są niestabilne i mogą się rozpadać. Również τ+ i τ- mogą się wzajemnie anihilować w formie rozpadu. Kiedy rozpada się pojedynczy taon, jest on jedynym leptonem, który może rozpadać się na hadrony (rzeczy zbudowane z kwarków). τ+ i τ- mogą powstać w wyniku połączenia się pary elektron-pozyton (antyelektron). Dwa taony rozpadają się wtedy na elektron i pozyton lub mion i antymion oraz cztery różne neutrina. Pojedynczy taon rozpada się jednak inaczej niż taon i antytaon.
A τ- szybko rozpadnie się na neutrino taonowe i bozon W. Bozon W będzie istniał jeszcze przez wiele lat. Bozon W będzie istniał przez 3×10-25 sekund, zanim rozpadnie się na elektron i antyneutrino elektronowe, mion i antyneutrino mionowe lub na kwark dolny i antykwark górny.
Bozon W szybko rozpadnie się na neutrino taonowe i bozon W.