Zakłócanie Branży Funduszy Hedgingowych
Płynne Alternatywy zostały okrzyknięte funduszami hedgingowymi dla Main Street, ponieważ te instrumenty inwestycyjne oferują typowe strategie funduszy hedgingowych w formacie funduszu wzajemnego z codzienną płynnością. Choć mają wyższe opłaty za zarządzanie niż zwykłe fundusze inwestycyjne, płynne alternatywy pobierają mniejsze opłaty niż fundusze hedgingowe i nie pobierają opłat za wyniki.
Zważywszy na ich niższe opłaty i większą przejrzystość, oczekiwano, że płynne alternatywy zmienią oblicze branży funduszy hedgingowych w podobny sposób, w jaki fundusze ETF zmieniły oblicze funduszy inwestycyjnych. Jednak ETF-y cieszą się stałym wzrostem aktywów pod zarządzaniem (AUM), podczas gdy płynne alternatywy zatrzymały się na poziomie około 350 mld USD w AUM od 2013 r. – wynika z danych Wilshire.
Fundusze hedgingowe doświadczyły podobnego zastoju, oscylując w ciągu ostatnich pięciu lat wokół 3 bln USD w AUM. Biorąc pod uwagę silne rynki akcji, inwestorzy byli prawdopodobnie mniej skłonni do zabezpieczania swoich portfeli. Co więcej, fundusze hedgingowe również nie zdołały wygenerować znaczącej alfy.
Jak zatem płynne alternatywy radzą sobie z perspektywy ryzyka i zwrotu w kontekście portfela akcji, w szczególności trzy największe grupy w przestrzeni płynnych alternatywnych funduszy inwestycyjnych – strategie absolutnej stopy zwrotu, long-short i strategie neutralne rynkowo?
Wyniki płynnych alternatyw
Strategie long-short i long-only nie są porównywalne, więc fundusze hedgingowe i płynne alternatywy nie powinny być porównywane do S&P 500. Jednak S&P 500 może ilustrować różne fazy cyklu rynkowego.
Poniższy wykres podkreśla podobieństwo między S&P 500 a ważonym równomiernie indeksem płynnych alternatywnych funduszy inwestycyjnych typu long-short. Można się tego spodziewać, ponieważ fundusze typu long-short zasadniczo oferują ekspozycję na akcje przy niższej zmienności. Dla kontrastu, fundusze neutralne rynkowo są zazwyczaj w pełni zabezpieczone, a fundusze absolutnej stopy zwrotu alokują pomiędzy klasy aktywów, co skutkuje znacznie niższymi profilami zwrotu.
Liquid Alternatives vs. The S&P 500
Źródło: FactorResearch
Jeśli chodzi o zwroty skorygowane o ryzyko, dobrze wypadają fundusze long-short i neutralne rynkowo. Fundusze absolutnej stopy zwrotu wygenerowały mniej atrakcyjne wskaźniki ryzyko-zwrot, co jest zaskakujące, ponieważ zarządzający portfelami absolutnej stopy zwrotu mają elastyczność w tworzeniu dobrze zdywersyfikowanych portfeli. Być może odzwierciedla to wyzwania związane z taktycznym określaniem alokacji w różne klasy aktywów, takie jak akcje, obligacje czy towary.
Liquid Alternatives: Risk-Return Ratios, 2002-2018
Źródło: FactorResearch
Uncorrelated Returns?
Jak sama nazwa wskazuje, fundusze hedgingowe skracają akcje w celu zachowania kapitału. Podobnie, płynne alternatywy mają na celu zapewnienie zwrotów, które nie są skorelowane z tradycyjnymi klasami aktywów. Poniższa analiza pokazuje jednak, że płynne fundusze absolutnej stopy zwrotu i fundusze typu long-short są silnie skorelowane z indeksem S&P 500. Oznacza to, że oferują one niewielką ochronę w przypadku potencjalnego krachu giełdowego. Fundusze neutralne rynkowo powinny mieć bliską zeru korelację z indeksem S&P 500, ale często mają korelacje powyżej 0,5.
Płynne alternatywy: Correlations to the S&P 500
Źródło: FactorResearch (Geekowie mogą rozpoznać Quant Crash w sierpniu 2007 r.)
Ta wysoka korelacja z S&P 500 spowodowała znaczne drawdown w płynnych alternatywach podczas globalnego kryzysu finansowego w latach 2008-2009. Chociaż maksymalne spadki były mniejsze niż w przypadku indeksu S&P 500, inwestor w fundusz absolutnej stopy zwrotu nie byłby zadowolony ze spadku o 42 %. Fundusze neutralne rynkowo miały znacznie niższe drawdown, co czyni je nieco bardziej interesującymi dla celów dywersyfikacji.
Liquid Alternatives: Max Drawdowns, 2002-2018
Źródło: FactorResearch
Liquid Alternatives from a Portfolio Perspective
Inwestor obecnie zaniepokojony wysokimi wycenami, rekordowymi poziomami zadłużenia i niestabilnością geopolityczną może rozważyć dodanie płynnych alternatyw w celu ochrony swojego portfela. Możemy to zasymulować na podstawie danych historycznych, dodając 20% alokację płynnych instrumentów alternatywnych do portfela składającego się wyłącznie z indeksu S&P 500 z kwartalnym równoważeniem
W tym przypadku wskaźniki ryzyko-zwrot poprawiłyby się we wszystkich trzech scenariuszach w porównaniu do indeksu S&P 500 w ujęciu jednostkowym, wykazując korzyści z dywersyfikacji. Jednak dodanie równoważnej alokacji do 10-letnich amerykańskich obligacji skarbowych oznaczałoby lepsze zwroty skorygowane o ryzyko.
S&P 500 (80%) + Liquid Alternative (20%): Risk-Returns, 2002-2018
Source: FactorResearch
Podobnie, maksymalne drawdowny połączonych portfeli spadłyby tylko nieznacznie i mniej niż w przypadku ekspozycji na obligacje. Oznacza to, że płynne instrumenty alternatywne nie generują zwrotów wystarczająco nieskorelowanych z portfelem akcji. Innymi słowy: Nie są one wystarczająco alternatywne.
S&P 500 (80%) + Płynna Alternatywa (20%): Max Drawdowns, 2002-2018
Source: FactorResearch
Dalsze przemyślenia
Płynne alternatywy to przydatne produkty inwestycyjne, które dają wszelkiego rodzaju inwestorom dostęp do typowych strategii funduszy hedgingowych i wywierają presję na branżę funduszy hedgingowych, aby obniżyła swoje opłaty. Inwestorzy powinni być jednak ostrożni wobec płynnych funduszy alternatywnych, które oferują ekspozycję na akcje przy wysokich opłatach i skutecznie reprezentują fałszywe alternatywy.
Aby uzyskać więcej spostrzeżeń od Nicolasa Rabenera i zespołu Factor Research, zapisz się do ich newslettera.
Jeśli podobał Ci się ten wpis, nie zapomnij zasubskrybować Enterprising Investor.
Wszystkie wpisy są opiniami autora. Jako takie, nie powinny być interpretowane jako porada inwestycyjna, ani też wyrażone opinie nie muszą odzwierciedlać poglądów CFA Institute lub pracodawcy autora.
Kredyty obrazów: ©Getty Images/Malte Mueller
- E-.Mail
Nicolas Rabener
Nicolas Rabener jest dyrektorem zarządzającym FactorResearch, która dostarcza ilościowe rozwiązania dla factor investing. Wcześniej założył Jackdaw Capital, firmę zarządzającą inwestycjami ilościowymi, koncentrującą się na strategiach equity market neutral. Wcześniej Rabener pracował w GIC (Government of Singapore Investment Corporation), gdzie zajmował się nieruchomościami różnych klas aktywów. Karierę zawodową rozpoczął w Citigroup, pracując w bankowości inwestycyjnej w Londynie i Nowym Jorku. Rabener uzyskał tytuł magistra zarządzania w HHL Leipzig Graduate School of Management, jest posiadaczem karty CAIA i lubi sporty wytrzymałościowe (Ultramaraton 100 km, Mont Blanc, Mount Kilimanjaro).