Tourtellotte IgG synthesis rate jest teoretycznie najbardziej definitywnym podejściem do określania produkcji IgG przez ośrodkowy układ nerwowy. Jest on oparty na wzorze uzyskanym empirycznie, którego ważność została jednak zweryfikowana przez eksperymenty z radioznakowaną IgG.1 Wzór na szybkość syntezy obejmuje stałą opisaną jako „stała stosunku, która ilościowo określa proporcję CSF IgG, która normalnie przechodzi przez filtrację z surowicy do CSF przez nienaruszoną BBB” (barierę krew-mózg). Wzór jest podany jako:
de novo CNS IgGsyn = ((IgGcsf – IgGs/369) – (Albcsf – Albs/230) (IgGs / Albs) (0,43)) x 5
Badanie przeprowadzone przez Tourtellotte’a i współpracowników wykazało, że około 90% pacjentów ze stwardnieniem rozsianym wykazuje dowody na zwiększoną syntezę IgG.2. Badanie z Cleveland Clinic wskazuje na czułość i swoistość porównywalną z indeksem IgG w wartości predykcyjnej dla stwardnienia rozsianego.3 Czułość (96%) i swoistość (98%) dotyczyły grupy uznanej za definitywne stwardnienie rozsiane. Grupa pacjentów z „możliwym stwardnieniem rozsianym” obejmowała szereg przypadków, w których synteza IgG w OUN była prawidłowa – tylko 55% miało podwyższony wskaźnik. W grupie z „chorobami neurologicznymi innymi niż SM” 96% pacjentów miało prawidłową syntezę IgG w OUN. Badanie sugeruje, że określenie wskaźnika syntezy IgG w płynie mózgowo-rdzeniowym w istotny sposób przyczynia się do rozpoznania SM. Badanie podkreśla również, że korelacje między wynikami testów a diagnozami zależą od ważności tego, co musi pozostać kliniczną diagnozą neurologiczną.