Funkcja eyespot w fototaksji flagelowatej zielonej algi Chlamydomonas reinhardtii Dangeard była badana przy użyciu ilościowej refleksyjnej konfokalnej laserowej mikroskopii skaningowej i pomiarów fotoelektrycznych. Właściwości odbiciowe plamki żółtej i prąd fotoreceptorów mutanta plamki żółtej C. reinhardtii ey 627, mt (-) zostały porównane z właściwościami szczepów Chlamydomonas posiadających dobrze rozwiniętą plamkę żółtą. W warunkach wzrostu, w których za pomocą mikroskopii elektronowej zaobserwowano u mutanta silnie zdezorganizowane plamki oczne, nastąpiło istotne zmniejszenie intensywności odbicia plamki ocznej oraz stosunku amplitudy (500∶440 nm) prądów fotoreceptorowych indukowanych przez błyski światła 500- i 440-nm w komórkach niezorientowanych. Odpowiedzi fotoelektryczne komórek preorientowanych ujawniły, że ten ostatni efekt jest spowodowany zmienion± wrażliwo¶ci± kierunkow± kompleksu antenowego, podczas gdy stan funkcjonalny pigmentu fotoreceptora nie jest silnie zaburzony w komórkach zmutowanych. Zarówno intensywno¶ć odbicia jak i stosunek amplitudy pr±dów fotoreceptorowych wzrosły do poziomu szczepów referencyjnych w warunkach wspieraj±cych rozwój dobrze zorganizowanego plamki ocznej u mutanta. Co więcej, inkubacja mutanta z wysokimi stężeniami all-trans-retinalu (10 μM), niezależnie od tego, czy biosynteza karotenoidów była zahamowana czy nie, spowodowała wzrost intensywności odbicia w plamce ocznej. Wzrost szybkości fotoorientacji mutanta następował równolegle ze wzrostem właściwości odblaskowych zmutowanej gałki ocznej. Obserwacje te wskazują na znaczenie nienaruszonego oczodołu dla odbicia interferencyjnego i absorpcji światła aktywnego fototaktycznie, a tym samym dla wrażliwości kierunkowej aparatu oczodołowego.