Wyjaśnienie tła
Rozwiązanie orbity daje pojedynczy punkt reprezentujący z najwyższym prawdopodobieństwem pozycję i prędkość 1950 DA w dniu 10 marca 2001. Opisuje ono również kontinuum innych rozwiązań zgodnych z pomiarami, ale o niższym prawdopodobieństwie.
Ten „region niepewności rozwiązania” był próbkowany w celu uzyskania zestawów możliwych, ale mniej prawdopodobnych warunków początkowych w dniu 10 marca 2001 roku. Każdy punkt śladowy został następnie oddzielnie zintegrowany na przestrzeni 878 lat do spotkania A.D. 2880. Wynik stanowi zbiór STATYSTYCZNIE MOŻLIWYCH trajektorii.
Do poniższych ilustracji użyto 500 możliwych warunków początkowych.Relatywistyczne perturbacje punktowo-masowe uwzględnione w numerycznym całkowaniu dotyczą planet, Księżyca oraz głównych planetoid Ceres, Pallas i Westy. Ponowne promieniowanie cieplne, ciśnienie promieniowania słonecznego i inne efekty zależne od słabo znanych parametrów fizycznych, takich jak skład, masa i przewodnictwo cieplne nie są tutaj uwzględnione, ale mają potencjał, aby zniwelować się wzajemnie, a wynik jest porównywalny z oryginalnym przypadkiem wykrywania zderzeń pokazanym tutaj.
Ta „chmura” cząstek NIE reprezentuje wielu asteroid zbliżających się razem. Jest to zamiast tego zbiór statystycznie możliwych pozycji pojedynczej asteroidy 1950 DA. Tylko jedna z tych kropek może być rzeczywistą trajektorią 1950 DA, ale nie wiadomo która. Co więcej, systematyczne błędy spowodowane przez nieznane parametry mogą oddalić cały obszar prawdopodobieństwa od Ziemi. Na przykład, jeśli biegun wirowy asteroidy jest skierowany na południe, chmura przejdzie daleko za Ziemią i nie będzie żadnego zagrożenia. Jeśli oś biegunowa asteroidy wskazuje na północ, wyniki mogą być podobne do tego referencyjnego (wykrywania) przypadku.
UWAGA #1 Te pliki są animowanymi gifami, które będą się poruszać podczas wyświetlania za pomocą przeglądarki internetowej lub innego tego typu narzędzia. Jeśli twoje narzędzie do wyświetlania nie może wyświetlać animacji, tylko pierwsza klatka będzie wyświetlana jako nieruchoma. UWAGA #2 Użytkownicy Internetu na wolnych łączach mogą zobaczyć szarpaną animację, dopóki cały plik gif nie zostanie przesłany po raz pierwszy. Po umieszczeniu w pamięci lokalnej, animacja będzie się zapętlać i działać z pełną prędkością.
Animacja #1 (238K)
Daleki widok od północnego bieguna Układu Słonecznego, patrząc w dół. Pokazuje 1950 DA’sun region niepewności zbliża się do Ziemi i jest zakłócony przez bliskie spotkanie. Większa czerwona kropka to pozycja o najwyższym prawdopodobieństwie, otoczona przez „wirtualne” pozycje 1950 DA o malejącym prawdopodobieństwie. Animacja trwa od 1 lutego do 18 czerwca 2880 roku. Animacja od J. Giorgini (JPL).
Animacja #2 (288K)
Przybliżenie widoku z północnego bieguna Układu Słonecznego. Pokazuje niepewny region 1950 DA zbliżający się do Ziemi i zaburzony przez bliskie spotkanie. Większa czerwona kropka to pozycja o najwyższym prawdopodobieństwie, otoczona przez „wirtualne” pozycje 1950 DA o malejącym prawdopodobieństwie. Okrąg wokół Ziemi przedstawia orbitę Księżyca. Animacja trwa od 3 marca 2880 do 9 maja 2880. Animacja od J. Giorgini (JPL).
Animacja #3 (570K)
Widok zmienia się na skośną perspektywę Układu Słonecznego, gdy niepewny region 1950 DA zbliża się do Ziemi i zostaje zakłócony przez bliskie spotkanie. Większa czerwona kropka to pozycja o najwyższym prawdopodobieństwie, otoczona przez „wirtualne” pozycje 1950 DA o malejącym prawdopodobieństwie. Animacja trwa od 1 marca 2880 do 3 maja 2880. Animacja od J. Giorgini (JPL).
Animacja #4 (289K)
Widok z góry na orbitę Ziemi, gdy obszar niepewności 1950 DA zbliża się do Ziemi i zostaje zakłócony przez bliskie spotkanie. Większa czerwona kropka to przypadek o najwyższym prawdopodobieństwie, otoczona przez „wirtualne” pozycje 1950 DA o malejącym prawdopodobieństwie. Animacja trwa od 16 lutego 2880 do 1 lipca 2880. Animacja od J. Giorgini (JPL).
Animacja #5 (121K)
Animacja ta pokazuje rezonansową modulację obszaru niepewności 1950 DA pomiędzy latami 2366 i 2631. Powtarzające się, okresowe szarpanie asteroidy przez ziemską grawitację utrzymuje chmurę niepewności 1950 DA oscylującą wokół nominalnej pozycji w kierunku ruchu, zamiast po prostu rozpraszać się w czasie. Animacja przygotowana przez J. Giorgini (JPL).