Ale z naukowego punktu widzenia, bezpośrednie powiązanie między uprzedzeniami ludzi a stopniem, w jakim traktują oni innych inaczej, jest trudne. Istnieją tysiące sposobów, na jakie ludzie stereotypowo traktują różne grupy społeczne – czy to zakładając, że azjatycki student jest dobry z matematyki, czy też myśląc, że irlandzki kolega byłby dobrym kumplem do picia – a przy tak wielu zmiennych, niewiarygodnie trudno jest prześledzić, w jaki sposób ktoś jest traktowany w odniesieniu do jakiejś jednej konkretnej cechy.
„Istnieje tendencja, aby ludzie myśleli o stereotypach, uprzedzeniach i ich skutkach jako z natury subiektywnych. W zależności od tego, gdzie ktoś stoi, odpowiedzi mogą wahać się od 'to jest oczywiste’ do 'nie bądź płatkiem śniegu’,” powiedział Berkeley Haas Assoc. Prof. Ming Hsu. „Co znaleźliśmy jest to, że te subiektywne przekonania mogą być kwantyfikowane i badane w sposób, który bierzemy za pewnik w innych dyscyplinach naukowych.”
Nowy papier opublikowany w tym tygodniu w Proceedings of the National Academy of Sciences tnie do serca niechlujnych interakcji społecznych z zestawem modeli obliczeniowych do ilościowego określenia i przewidywania nierównego traktowania. Hsu i badaczka post-doktorancka Adrianna C. Jenkins — obecnie adiunkt na Uniwersytecie Pensylwanii — czerpali z psychologii społecznej i ekonomii behawioralnej w serii eksperymentów laboratoryjnych i analizach pracy w terenie. (Praca została napisana wspólnie przez badacza z Berkeley Pierre Karashchuk i Lusha Zhu z Peking University.)
„Było wiele pracy pokazującej, że ludzie mają stereotypy i że traktują członków różnych grup społecznych inaczej,” powiedziała Jenkins, główna autorka pracy. „Ale nadal nie wiemy zbyt wiele o tym, jak stereotypy wpływają na zachowanie ludzi.”
To coś więcej niż tylko kwestia akademicka: Uniwersyteccy oficerowie rekrutacyjni, na przykład, od dawna zmagają się z tym, jak uczciwie rozważyć rasę, pochodzenie etniczne lub inne cechy kandydata, które mogą stanowić przeszkodę w osiągnięciu sukcesu. Ile waga powinna być podana, na przykład, do przeszkód napotykanych przez Afroamerykanów w porównaniu do tych, które napotykają przez imigrantów z Ameryki Środkowej lub kobiet?
Chociaż są to o wiele większe pytania, Hsu powiedział papier wkład jest poprawa, jak określić ilościowo i porównać różne dyskryminacji w różnych grupach społecznych – wspólne wyzwanie stojące przed naukowców stosowanych.
„To co było tak otwierające oczy to fakt, że odkryliśmy, że różnice w tym jak ludzie są postrzegani przekładają się ilościowo na różnice w tym jak są traktowani,” powiedział Hsu, który posiada podwójną nominację w UC Berkeley’s Helen Wills Neuroscience Institute i Neuroeconomics Lab. „Było to równie prawdziwe w badaniach laboratoryjnych, w których badani decydowali, jak podzielić kilka dolarów, jak i w świecie rzeczywistym, gdzie pracodawcy decydowali, z kim przeprowadzić rozmowę kwalifikacyjną.”
Badacze, zamiast analizować, czy stereotypy były uzasadnione, przyjęli stereotypy jako punkt wyjścia i przyjrzeli się, jak przekładają się one na zachowanie ponad 1200 uczestników w pięciu badaniach. W pierwszym badaniu dotyczącym klasycznej „Gry w dyktatora”, w której gracz otrzymuje 10 dolarów i ma zdecydować, ile z nich dać swojemu partnerowi, naukowcy odkryli, że ludzie dawali bardzo zróżnicowane kwoty na podstawie tylko jednej informacji o odbiorcy (np. zawód, pochodzenie etniczne, narodowość). Na przykład, ludzie średnio dawali 5,10$ odbiorcom opisanym jako „bezdomni”, podczas gdy ci opisani jako „prawnicy” dostawali marne 1,70$ – nawet mniej niż „uzależnieni”, którzy dostawali 1$.90
Aby sprawdzić, w jaki sposób stereotypy dotyczące grup napędzały decyzje ludzi o wypłacaniu różnych kwot, badacze wykorzystali ustalone ramy psychologii społecznej, które kategoryzują wszystkie stereotypy wzdłuż dwóch wymiarów: tych, które odnoszą się do ciepła danej osoby (lub tego, jak miła jest ona postrzegana), oraz tych, które odnoszą się do kompetencji danej osoby (lub . Te oceny, jak odkryli, mogą być wykorzystane do dokładnego przewidzenia, ile pieniędzy ludzie rozdali różnym grupom. Na przykład, „Irlandczycy” byli postrzegani jako cieplejsi, ale nieco mniej kompetentni niż „Brytyjczycy” i otrzymywali średnio nieco więcej pieniędzy.
„Okazuje się, że mimo iż ludzie są niezwykle złożeni, te dwa czynniki były niezwykle przewidywalne” – mówi Hsu. „Stwierdziliśmy, że ludzie nie tylko postrzegają pewne grupy jako cieplejsze lub milsze, ale jeśli jesteś cieplejszy o X jednostek, dostajesz Y dolarów więcej”. Konkretnie, badacze odkryli, że odmienne traktowanie wynika nie tylko z tego, jak ludzie postrzegają innych, ale jak postrzegają innych w stosunku do siebie. Przydzielając pieniądze partnerowi postrzeganemu jako bardzo ciepły, ludzie niechętnie oferowali mu mniej niż połowę puli. Jednak w przypadku partnera postrzeganego jako bardziej kompetentny, ludzie byli mniej skłonni do tego, aby otrzymać mniejszą część pieniędzy niż druga osoba. Na przykład, ludzie byli w porządku z posiadaniem mniej niż „starszy” odpowiednik, ale nie mniej niż „prawnik.”
Jedną rzeczą jest przewidzieć, jak ludzie zachowują się w starannie kontrolowanych eksperymentach laboratoryjnych, ale co z niechlujnym świecie rzeczywistym? Aby sprawdzić, czy ich wyniki mogą być uogólnione w terenie, Hsu i współpracownicy przetestowali, czy ich model może przewidzieć różnice w traktowaniu w kontekście dwóch głośnych badań nad dyskryminacją. Pierwszym z nich było badanie kanadyjskiego rynku pracy, które wykazało ogromną różnicę w odpowiedziach na oferty pracy w oparciu o postrzeganą rasę, płeć i pochodzenie etniczne nazwisk w życiorysach. Hsu i współpracownicy odkryli, że postrzegane ciepło i kompetencje wnioskodawców — stereotyp oparty wyłącznie na ich nazwiskach — może przewidzieć prawdopodobieństwo, że wnioskodawca dostał zaproszenia do pracy.
Próbowali tego ponownie z danymi z USA. badanie na temat tego, jak profesorowie reagowali na prośby o mentoring od studentów o różnych nazwiskach etnicznych i znaleźli te same wyniki.
„Sposób, w jaki ludzki umysł strukturyzuje informacje społeczne, ma specyficzne, systemowe i potężne skutki dla tego, jak ludzie cenią to, co dzieje się z innymi”, napisali naukowcy. „Stereotypy społeczne są tak potężne, że możliwe jest przewidywanie różnic w traktowaniu na podstawie tylko tych dwóch wymiarów (ciepła i kompetencji).”
Hsu mówi, że moc predykcyjna modelu może być przydatna w szerokim zakresie zastosowań, takich jak identyfikacja wzorców dyskryminacji w dużych populacjach lub budowanie algorytmu, który może wykrywać i oceniać rasizm lub seksizm w Internecie — coś, nad czym autorzy teraz pracują.
„Mamy nadzieję, że to naukowe podejście może zapewnić bardziej racjonalne, faktyczne podstawy do dyskusji i polityki w niektórych z najbardziej emocjonalnie wzburzonych tematów w dzisiejszym społeczeństwie,” powiedział Hsu.
.