De toxiciteit van 1-fenylcyclohexeen (PC), een pyrolyseproduct van fencyclidine (PCP), en de interactie ervan met PCP werden geëvalueerd. De ip LD50 van PC in Zwitserse mannelijke muizen bedroeg 22 mmol/kg. Behandeling van muizen met PC in een dosis van 2,2 mmol/kg/dag, ip, gedurende maximaal 7 dagen, verhoogde de verhouding lever/lichaamsgewicht, die binnen 7 dagen na het staken van PC weer normaal was. Stijgingen van 32% in serum glutamic-oxalacetic transaminase (SGOT) en 94% in serum glutamic-pyruvic transaminase (SGPT) werden waargenomen binnen 4 uur na de eerste (dag 1) dosis van PC. Kleinere stijgingen van de SGOT-activiteit bleven optreden na toediening van PC op dag 2 en 3. De SGPT-activiteit bleef na deze behandelingen verhoogd. De activiteiten van beide enzymen waren echter binnen 24 uur na de dagelijkse PC-injecties weer normaal. Met lichtmicroscopie werden geen pathologische veranderingen waargenomen in lever, hersenen, milt, nieren en longen. PC-behandeling gedurende 4 dagen aan 2,2 of 4,4 mmol/kg veroorzaakte proliferatie samen met dilatatie en fragmentatie van het endoplasmatisch reticulum in de lever. Verspreiding van ribosomen in het cytoplasma en verwijding van ruw-oppervlakkige cisternae waren opvallend bij de hogere dosering. Voorbehandeling van de dieren gedurende 4 dagen met PC (1,1, 2,2 en 4,4 mmol/kg, ip) verminderde de door pentobarbital (60 mg/kg) opgewekte slaaptijd met 27, 64 en 80% en verminderde de door PCP (16,4 μmol/kg) gestimuleerde bewegingsactiviteit met respectievelijk 18, 28 en 41%. Voorbehandeling van de dieren met PC gedurende 1 uur remde (ED50: 2,3 mmol/kg) de PCP-geïnduceerde locomotie. Deze resultaten wijzen erop dat de behandeling met PC gedurende een periode van 7 dagen een aantal ongewenste effecten op de leverfunctie heeft, die omkeerbaar zijn na het staken van de behandeling. PCP verzwakt echter ook de toxische effecten van PCP.