Myotendineuze junctie (MTJ) is een onderdeel van de myotendineuze eenheid, die spier en pees met elkaar verbindt, en de krachten tussen beide overbrengt.
Op deze pagina:
Anatomie
Myotendineuze junctie bestaat uit interdigiterende peesvezels en terminale myocyten, waardoor vingervormige uitsteeksels ontstaan die het contactoppervlak tussen een pees en een spier vergroten, en – als gevolg daarvan – de energie van een samentrekkende spier verspreiden, waardoor de focale spanning afneemt.
Clinische presentatie
In een gezonde volwassene is de myotendineuze junctie de ‘zwakste schakel’ van de myotendineuze eenheid en daarom is het het meest voorkomende geblesseerde deel ervan.
Het grootste risico van verrekking doet zich voor in grote pennate spieren die twee gewrichten kruisen en grote trekkrachten produceren (b.v. biceps femoris, quadratus femoris, biceps brachii).
Radiografische kenmerken
Ultrasound en MRI
Een graderingssysteem van MTJ-letsels werd gecreëerd om een nauwkeurige diagnose en prognose te stellen:
- milde verrekking: vederig interstitieel oedeem en vocht/bloeding rond de MTJ
- gematigde verrekking: intramusculair hematoom en perifasciale vocht/bloeding
- zware verrekking: MTJ scheur met laxiteit/discontinuïteit van de pees en de spieruiteinden, soms met retractie
In geval van een oude verrekking kunnen typische bevindingen van littekenweefsel, oude bloedproducten en atrofie/vettige degeneratie van de spier worden aangetroffen.