Ik vertelde mijn vrouw over de ontwerpproblemen van anti-diefstal portiekkastjes, en zij wees mij erop dat huizen vroeger melkdeuren hadden. In de 18e, 19e en 20e eeuw, lang voor de verspreiding van commerciële en residentiële koelkasten, werd melk aan Amerikaanse huizen geleverd door melkmannen in glazen flessen. In dat puriteinse tijdperk was het godsonmogelijk dat een melkboer in contact kwam met een huisvrouw die alleen thuis was, dus werden huizen gebouwd met geïntegreerde deuren voor de melkbezorging.
Dit waren eigenlijk twee deuren, één aan de binnen- en buitenkant, met een uitsparing in de muur ertussen. Ze waren vergrendeld, maar niet op slot. Ze moesten hoog genoeg zijn om flessen melk door te laten, maar niet zo groot dat een zwerver zich er doorheen kon wurmen.
Dit ontwerp was voorzien van beweegbare naalden waarmee de bewoner de melkboer bestelgegevens kon doorgeven.
En zoals u kunt zien aan het reliëf op deze ontwerpen…
…werden ze ook gebruikt voor pakketbezorging. Het zou me niet verbazen als ze in de nieuwere huizenbouw een comeback maken, in een of andere afsluitbare vorm, met het uitdrukkelijke doel pakketdieven af te schrikken.