De ruimtelijke resolutie van een beeldvormingssysteem wordt gedefinieerd als het vermogen om twee punten als gescheiden in de ruimte te onderscheiden. Ruimtelijke resolutie wordt gemeten in eenheden van afstand, zoals mm. Hoe hoger de ruimtelijke resolutie, hoe kleiner de afstand die kan worden onderscheiden.
Ruimtelijke resolutie wordt gewoonlijk verder onderverdeeld in axiale resolutie en laterale resolutie.
Axiale resolutie, ook wel longitudinale, diepte- of lineaire resolutie genoemd, is resolutie in de richting parallel aan de ultrageluidsbundel. De resolutie op elk punt langs de bundel is gelijk; daarom wordt de axiale resolutie niet beïnvloed door de diepte van de beeldvorming.
Axiale resolutie = ruimtelijke pulslengte/2 of (# cycli in de puls x golflengte)/2
Het is duidelijk dat uit bovenstaande vergelijking blijkt dat elke maatregel die de lengte van de ultrageluidpuls verkort, de axiale resolutie verbetert. Door bijvoorbeeld het aantal cycli in de puls te verminderen of de frequentie van de puls te verhogen, zou de axiale resolutie moeten verbeteren.
Aan de andere kant wordt laterale resolutie gedefinieerd als het vermogen van het systeem om twee punten te onderscheiden in de richting loodrecht op de richting van de ultrageluidsbundel. Dit wordt ook wel azimutale resolutie genoemd. Laterale resolutie wordt beïnvloed door de breedte van de bundel en de diepte van de beeldvorming. Bredere bundels divergeren doorgaans verder in het verre veld en elke ultrasone bundel divergeert op grotere diepte, waardoor de laterale resolutie afneemt. Daarom is de laterale resolutie het best bij ondiepe diepten en slechter bij diepere beeldvorming.
Temporele resolutie is het vermogen om te detecteren dat een object in de loop van de tijd is verplaatst. In de medische echografie is temporele resolutie synoniem met beeldsnelheid. Typische beeldsnelheden in systemen voor echo-beeldvorming zijn 30-100 Hz. De temporele resolutie of beeldsnelheid = 1/(tijd om 1 beeld te scannen). De tijd om één frame te scannen is gelijk aan de pulsrepititieperiode x het aantal scanlijnen per frame.
Gemeenschappelijke middelen om de frame rate te verbeteren zijn 1) het verkleinen van de beeldvormingssector, waardoor de tijd die nodig is om één frame te scannen afneemt 2) het verminderen van de diepte, waardoor de PRP afneemt 3) het verminderen van de lijndichtheid, waardoor minder lijnen nodig zijn om één frame te scannen (ten koste van de ruimtelijke resolutie) 4) het inschakelen van multifocus, waardoor het aantal pulsen dat per lijn nodig is afneemt. Zie enkele voorbeelden hieronder: