Iso-paraffinische moleculaire structuren met een ketenlengte van meer dan zeven koolstofatomen worden algemeen aangetroffen in conventionele aardolie, Fischer-Tropsch (FT), en andere alternatieve koolwaterstofbrandstoffen, maar er is weinig onderzoek gedaan naar hun verbrandingsgedrag. Recente studies hebben zich gericht op ofwel mono-gemethyleerde alkanen en/of sterk vertakte verbindingen (bv. 2,2,4-trimethylpentaan). Om de verbrandingseigenschappen van echte brandstoffen beter te begrijpen, worden in deze studie nieuwe experimentele gegevens gepresenteerd voor de oxidatie van 2,5-dimethylhexaan onder een groot aantal verschillende temperatuur-, druk-, en equivalentieverhoudingen. Deze nieuwe dataset omvat jet stirred reactor speciatie, schokbuis ontstekingsvertraging, en snelle compressie machine ontsteking vertraging, die voortbouwt op recent gepubliceerde gegevens voor tegenstroom vlam ontsteking, uitdoving, en speciatie profielen. De oxidatie van 2,5-dimethylhexaan bij lage en hoge temperatuur is gesimuleerd met een uitgebreid chemisch kinetisch model dat is ontwikkeld met behulp van gevestigde reactiesnelheidsregels. De overeenkomst tussen het model en de gegevens wordt gepresenteerd, samen met suggesties voor het verbeteren van de modelvoorspellingen. Het oxidatiegedrag van 2,5-dimethylhexaan wordt vergeleken met de oxidatie van andere octaanisomeren om de effecten van vertakking op de reactiviteit van brandstof bij lage en middelhoge temperaturen te bevestigen. Het model wordt gebruikt om de structuurkenmerken en reactieroutes op te helderen die verantwoordelijk zijn voor de remming van de reactiviteit van 2,5-dimethylhexaan.